Op de website van juf Maike lees ik n.a.v. een oproep op Instagram dat leerkrachten het gedrag in de klas steeds zwaarder vinden worden: Kinderen worden steeds brutaler, de werkhouding wordt slechter, ouders bemoeien zich op een ‘verkeerde’ manier met vervelende situaties die gebeuren in of buiten de klas; er lijkt steeds minder respect te zijn voor de leerkracht.
Het kraakt en piept op veel plekken. Wekelijks heb ik gesprekken met directie, IB-ers en leerkrachten over ingewikkelde situaties in groepen. Ik hoor dezelfde geluiden en soms nog veel erger. Maar omdat ik merk dat het ook op te lossen is, vraag ik me wel af of dit aan de kinderen ligt of dat we massaal iets vergeten in het onderwijs. Hebben we de pedagogische opdracht van het onderwijs nog wel scherp voor ogen of hebben we die ergens over de schutting gegooid? Zit ons programma zo ram vol cognitieve taken dat we geen tijd besteden aan de dingen die onze aandacht nodig heeft.
Je kan zeggen dat opvoeden bij het primaire milieu hoort, daar ben ik het volledig mee eens. Maar misschien hebben we in het leren samenzijn met anderen ook iets nodig wat we thuis niet kunnen krijgen, simpelweg omdat we daar in een te klein verband leven.
Hoe doen we dat met de jongsten bijvoorbeeld? Ik zie soms hele jonge kinderen worstelen met letteroefeningen waar ze duidelijk nog geen enkele behoefte aan hebben. Niet gek dat ze gedrag laten zien wat dat alleen maar ondersteunt. En als ik dan in de literatuur lees dat het brein van kleuters (van binnen naar buiten) echt iets anders nodig heeft dan het brein van een 7-jarige (van buiten naar binnen) dan vraag ik me oprecht af of daar een mogelijke link ligt.
Schieten we tekort in de kerndoelen die gaan over jezelf en de ander? Besteden we wel voldoende aandacht aan de gevoelens, wensen, opvattingen van zichzelf en de ander herkennen en daarmee omgaan? (SLO) De grootste prioriteit van een peuter en een kleuter is leren begrijpen hoe de wereld in elkaar steekt en er, beetje bij beetje, eigenaar van worden.
Vanuit Klasse(n)Kracht ervaren wij bijna altijd dat kinderen het ook niet leuk vinden om zo met elkaar om te gaan. Elke keer wanneer de gesprekjes in kleine groepen gevoerd worden (zie blz. 202 boek Klasse(n)Kracht) krijgen we mooie, soms confronterende maar ook kwetsbare opmerkingen. En natuurlijk ook dingen als: “mijn moeder zegt dat we een rotgroep zijn en dat gaat nou eenmaal niet meer veranderen”. Dat helpt niet echt. En dus hebben we ook gesprekken met ouders.
Openingen
Maar vanuit de gesprekken ontstaan openingen. Openingen met ouders, want ja zij balen ook dat hun kind in een klas zit waar het helemaal niet fijn is. En ouders doen dat ook niet altijd op een handige manier. En ik zie dat veel leerkrachten uit angst voor reacties van ouders ergens stoppen met communiceren en van lieverlee raak je elkaar kwijt.
Openingen met leerlingen die zich door de gesprekken bewust worden dat wat zij denken dat leuk is, helemaal niet leuk gevonden wordt.
Klasse(n)Pad
Februari staat voor mij in het teken van Klasse(n)Pad. Ik wil het echt onder de aandacht brengen omdat we zulke gave reacties krijgen van de leerkrachten die er mee werken. Leerkrachten die aangeven hoe gaaf het is om samen met de klas aan een thema te werken. Denk aan Groepsdruk, Conflicten, Overal mee bemoeien, Sterk op elkaar reageren etc.
“Het prettige van Klasse(n)Pad is dat je echt samenwerkt rondom het thema dat speelt”
De allereerste stap is dat kinderen kunnen vertellen wat ze fijn vinden en niet fijn vinden in de groep. Niet klassikaal want dan bepaalt de heersende code wat er wel of niet gezegd wordt. Kleine groepjes en gevoerd door bijvoorbeeld de intern begeleider. Jij als leerkracht bent nl onderdeel van de dynamiek. Kinderen zijn van jou afhankelijk, dus ook hierin zijn ze net volledig vrij om te zeggen wat ze op hun hart hebben.
Daarna trekken we samen op. Wat willen we met elkaar. Hoe ziet dat eruit. Wat doen we dan? Wat niet meer? Etc. Als je Klasse(n)Kracht kent dan weet je dat dit de eerste stappen van Welkom zijn gevolgd door Regie voeren. Dit komt wel precies. Vaak horen we van leerkrachten terug dat als de basis staat ze denken dat dat het is. Niets is minder waar. Dan begint het pas. Regie voeren is voortdurend het sleutelwoord.
Zou je het leuk vinden om ervaringen te horen van collega leerkrachten? Ben je nieuwsgierig naar wat het jou zou kunnen opleveren? 16 maart 2023 om 15.30 uur geef ik een online kennismaking over Klasse(n)Pad.
Ben jij erbij?
Altijd al eens willen weten hoe het andere leerkrachten bevalt om ermee te werken?
Nieuwsgierig hoe je het kunt inzetten?
Meld je dan nu gratis aan voor de online kennismaking
Zie ik je op 16 maart online om 15.30 uur?
Ja ik meld me aan!
Met verschillige groet,
Jelly
Hoi Jelly,
Ik heb me opgegeven voor deze online kennismaking, maar er staat ook een clusteroverleg gepland en die valt deels in deze tijd. Komt er nog een herhaling, of op een later tijdstip een training? Groetjes Marjo
Hoi Marjo, we hebben een opname gemaakt van de presentatie dus die kun je later op je gemak nog eens terug kijken. Groet, Jelly.