Krijgt Noord al te maken met de eerste signalen van de stormingfase. Gaat in Midden maandag de schooldeuren open.
In het kader van de week tegen pesten met als thema de normingfase heb ik een GRATIS E-BOOK voor je klaar staan:
“Wie bepaalt de norm?”
In Noord zou het de komende tijd wel eens kunnen gaan Stormen!
Vragen die beantwoord moeten worden in het kader van Erbij Horen zijn?
- Wie is hier de baas?
- Welke rol heb ik in deze groep?
- Hoe gaan wij hier met elkaar om?
Welke rol ga jij innemen tijdens deze fase? Ben je hier op voorbereid! Kun jij ruzies hebben? Of probeer je het in de kiem te smoren? Hoe wil jij dat kinderen met elkaar strijden? Op een Win-Verlies manier, of op een Win-Win manier? Onderdruk het niet. Maar help ze om dit op een goede en respectvolle manier te doen. Kinderen moeten leren ruzie te maken. Waarom? Omdat het anders op hun eigen manier gaat en dat is meestal volgens de wet van de sterkste. Dit is een cruciale fase in groepsvorming.
Leer kinderen deze week het verschil tussen een conflict en ruzie maken. Een conflict is een verschil van mening. Je wilt allebei iets anders doen of hetzelfde hebben. Bij een conflict leer je de kinderen dat je een oplossing bedenkt waar je allebei tevreden over bent. Dit is een win-win oplossing. Ruzie is een conflict waar ook geweld bij komt kijken. Slaan, schoppen, schelden, trekken etc. Vraag kinderen hoe ze met een conflict omgaan. En hoe het voelt.
Als ik vroeger ruzie maakte moest ik altijd naar boven, naar mijn kamer. Briesend, met het stoom uit mijn oren, stampte ik de trap op naar boven. Boven sloeg ik de deur dicht, zo hard als ik kon. En als het niet hard genoeg was, deed ik het nog eens dunnetjes over. Op dat soort momenten wilde ik het liefst de scharnieren er uit knallen!
Zo gefrustreerd was ik. Boos van de ruzie, maar nog veel bozer dat ik weggestuurd werd. Vol met gevoelens waar ik niets mee kon. Nee, ruzie maken was bij ons thuis ‘not done’.
Ik kan naar mijn kinderen in een sussende rol schieten als er onenigheid ‘dreigt’ te komen. Ik hou er nog steeds niet van. Het geeft me altijd een ongemakkelijk gevoel. Ik heb het echt moeten leren om op een respectvolle manier voor mijn eigen mening en belangen op te komen. En dat schreeuwen en stampen niet echt effectieve manieren waren.
Ouders denken vaak dat ruzie maken niet goed is. En dat je dat zo veel mogelijk moet vermijden. Ze grijpen in, sussen de boel of bieden snel een oplossing. En zo hebben de meeste leerkrachten eigenlijk ook niet geleerd ruzie te maken en herhalen ze de strategie van hun ouders.
Jouw rol is niet de oplossing aandragen, maar jouw rol is begeleidend; je begeleidt de leerlingen bij de stappen. Boze mensen luisteren niet. Dus als je merkt dat de kinderen nog te boos zijn om te praten. Stel het uit. Het is een goede gewoonte om ruzies na schooltijd uit te praten. “Het is nu tijd om aan het werk te gaan, maar om 15.00 uur zoeken we met elkaar een oplossing”. Merk je echter dat het voor de leerling te veel interne storing geeft, zet dan de klas aan het werk en voer dit gesprek buiten de klas.
Ik hoor graag jouw ervaringen!
En jij? Mocht jij ruzie maken thuis? Of moest je de wijste zijn? Werd je net als ik naar je kamer gestuurd? Of werd de ruzie hardhandig opgelost? En hoe beïnvloedt dit jouw gedrag als leerkracht?
Met een verschillige groet,
Jelly
Ps Wil je deze fase begeleiden maar weet je niet goed hoe? In de online training Klasse(n)Kracht met RESPECT voor de klas, laat ik je zien hoe je dat doet.