Ik hoor leerkrachten vaak klagen over werkdruk. Het lijkt altijd iets te zijn wat van buitenaf komt. Alsof je er zelf geen invloed op hebt, alsof niet jij beslist hoe je agenda er uit ziet en de keuze maakt ‘dit wel en dat niet’. Dat willen we wel maar dan komen ook die kritische stemmetjes. Ik werd van de week een keer wakker en toen schoot de gedachte door me heen hoe slecht we eigenlijk voor onszelf zorgen in het onderwijs. Als ik zie wat er gebeurt in de opleiding Specialist Klasse(n)Kracht® waar persoonlijk meesterschap centraal staat, waar mensen zichzelf beter leren kennen, de kritische interne stemmetjes leren kennen, op een andere manier contact en verbinding leren maken, dan realiseer ik me dat er sprake is van emotionele verwaarlozing in ons onderwijs.
Wie ben jij?
Hoeveel studiedagen of contactmomenten gaan er over wie jij bent als persoon voor de klas. Terwijl je als leerkracht met je hele hebben en houwen voor de klas staat. Hoeveel projecteer je onbewust van wat er zich in jouw onderwaterprogramma afspeelt op je collega’s of de kinderen?
En dit geldt natuurlijk ook voor de intern begeleider en de directeur. Wat een leerkracht heeft te doen met een klas, heeft een directeur te doen met zijn team.
Ik was met D. in gesprek en in contact met haar kreeg ik opeens over mijn hele lichaam een tintelend gevoel. Wat gebeurde er op dat moment. Ik voelde, hoorde dat zij een verhaal over zichzelf had gevormd. Ze noemde het onzekerheid.
Het is wat er steeds op haar geplakt wordt omdat ze niet iemand is die zichzelf op de voorgrond plaatst, tijd nodig heeft om over dingen na te denken, rustig is, liever in kleine groepjes spreekt dan ten overstaande van de hele groep, maar er wel OK mee is om in een vergadering iets te zeggen als haar daar naar gevraagd wordt.
Altijd dezelfde boodschappen te horen hebben gekregen, waarbij niet gekeken wordt naar wie je bent, maar hoe anderen willen dat jij bent.
Mensen vinden iets…
Hoe vaak doen we dit, onbewust? Hoe vaak doen we dit ook met kinderen. Mensen vinden ergens iets van en projecteren dit op jou. Elke dynamiek heeft zo zijn eigen thema’s, en het vervelende is je gaat dat op den duur over jezelf geloven…ik ben te bot, te onzeker, te emotioneel, te afstandelijk, te druk, te veel, omdat anderen jou deze eigenschappen toeschrijven omdat ze zelf vanuit een andere bril naar de wereld om zich heen kijken.
Bewust zijn…
Hoe minder we ons hiervan bewust zijn, hoe minder we onze werkelijke kracht kunnen laten zien, onze werkelijke bijdrage leveren, hoe oppervlakkiger we zijn naar elkaar toe. Hoe gaaf zou het zijn als we de ‘gift’ zouden herkennen in elkaar.
Dat we voorbij het masker, de schaduw kunnen kijken en de ander werkelijk zouden kunnen zien wie hij of zij is. En dat we zo ook naar onze kinderen kunnen kijken. Jij bent bedachtzaam, daardoor kom je tot weloverwogen beslissingen en ja daar heb je tijd voor nodig, en daarom zit je te denken.
Of: jij hebt zoveel ideeën in je hoofd dat je struikelt over je woorden.
Of: je hebt veel energie, bent enorm gedreven, wil heel veel en kan ook heel veel. Omdat ik die energie niet heb, ga ik daar wat van vinden en in plaats dat ik de blik naar binnen keer, projecteer ik mijn ongemak naar buiten.
Wie zijn die stemmetjes?
De stemmetjes in ons hoofd, leer ze kennen, wat vertellen ze, van wie zijn die stemmen. Bv de stem die zegt dat je het best nog wel een beetje beter kan, die je aanspoort om nog beter je best te gaan doen, nog harder te werken. Of de stem die je aanjaagt om alles wat je doet perfect te moeten afleveren. Dat geeft stress. Daarvan schiet je in de kramp. Het zijn overtuigingen die je ergens hebt opgepikt en ongemerkt kunnen je overtuigingen slavendrijvers worden.
Welke interne slavendrijver heb jij? En dan bedoel ik niet wat je graag doet, maar wat je doet omdat een intern stemmetje in je hoofd je daartoe aanspoort.
En meestal omdat je in je hoofd denkt dat anderen denken dat het niet goed genoeg is wat jij doet, ga jij dat geloven: dat jij niet goed genoeg bent.
Iedereen zijn eigen talenten
Als je jezelf beter kent, beter begrijpt, anderen beter begrijpt kunnen we veel beter met elkaar samenwerken. En kunnen we ook onze kinderen voorleven dat er verschillen zijn en verschillende manieren en dat iedereen zijn eigen talenten en kwaliteiten heeft.
Van ik ben niet goed genoeg naar ik ben goed genoeg. Van ik ben niet OK naar ik ben OK. Dit kost tijd. Leren vertrouwen dat je op de juiste momenten de juiste dingen weet, doet en zegt. Als ik goed genoeg ben, is de ander dat ook. Als je dit ten diepste realiseert geeft dat ruimte.
Persoonlijk meesterschapd
Bewustwording zorgt voor verandering. Het maakt dat je andere keuzes kunt maken, dat je beter voor jezelf gaat zorgen en daardoor ook voor anderen. Dat kinderen niet onder je huid kruipen, maar dat je snapt wat de onderliggende vraag aan jou is. Persoonlijk Meesterschap: de basis van jouw vakmanschap. En denk jij nu: ja daar zou ik wel wat meer van willen hebben Klik dan hier.
Met verschillige groet,
Jelly