Online lesgeven

Je bent weer volle bak online aan het lesgeven. Ik sprak afgelopen week een directeur en zij gaf zo mooi terug dat ze met respect keek naar de snelheid waarop haar leerkrachten het online lesgeven weer hadden opgepakt. En zeker in vergelijking met maart.

Dus voor alle leerkrachten wil ik een diepe buiging maken. Jullie doen het gewoon maar weer.

Op Facebook lees ik leuke  ‘smelt’ berichtjes:

“Juf de punt van mijn potlood is gebroken. Is het goed als ik voor deze keer met pen schrijf?”

Tijdens de meeting: “Juf ik ga even plassen.” Andere leerling: “Nee het is instructie dan mag je niet.

“Juf mijn schrift is vol, ik kom even een nieuwe halen”

“Juf mag ik muziek luisteren tijdens het werken”

Ik denk dat jullie er nog veel meer bij kunnen zetten.

 

Kost het energie of geeft het energie?

Hoe ervaar jij het online lesgeven? Is het makkelijker deze keer online met elkaar werken? Of juist lastiger omdat je daarnaast ook kinderen in de opvang hebt of hebben jullie het gescheiden? Kost het je vooral energie of geeft het je ook energie? Ik heb volgende week online een tweedaagse. Mijn insteek is dat de online training hetzelfde gaat worden als life. Dus de werkvormen die ik doe, ben ik aan het omzetten. Ik ben nu bezig met de vraag: hoe doe ik online een circuit…. Morgen moet ik het weten :). Dan ga ik voorbereiden. Wish me luck!

Als jij terug kijkt op de afgelopen week. Heb je je vooral het snot voor ogen gewerkt of heb je ook plezier gemaakt? Mijn advies: zorg dat je het online leuk hebt. Ga niet alleen instructie geven en verwerken. Waar ontleen jij plezier aan. Wat geeft je energie. Ga op zoek naar leuke online werkvormen. Geen tijd om te zoeken? Hoeft niet, er zijn er zat in omloop en aan het eind van mijn blog heb je er ook al meteen een aantal te pakken. Ook plaats ik regelmatig wat op mijn Facebook pagina en op Instagram. En heb je een verzoek. Laat het me weten. Misschien heb ik het antwoord hier wel liggen voor je.

 

Hoe houd ik online de verbinding met elkaar?

Afgelopen week kreeg ik de vraag maar hoe doe ik dat, hoe houd ik online de verbinding met elkaar? Nou las ik in de kerstvakantie in het blad  Pscyhologie een artikel dat heet 10 redenen om vandaag nog te dansen. En in dat artikel hebben ze het over muscular bonding.  Heb je wel eens gehoord van muscular bonding? Of je nu aan synchroon zwemmen doet of samen gaat dansen, het schijnt dat een gedeelde zintuiglijke ervaring zorgt voor emotionele verbondenheid. Volgens Cialdini, een Amerikaanse psycholoog, heeft dat te maken met unity, eenheid. Als mensen iets als een eenheid doen, worden ze ook een eenheid. Gaaf toch? Daar kunnen we met groepsvorming heel goed gebruik van maken. Het is leuk om samen iets te doen, maar het feit dat dit de onderlinge verbondenheid vergroot en versterkt is precies wat we willen.

Win-win dus.

 

Meer verbonden met elkaar

Zo lees ik dat een aantal jaren geleden op de Stanford University groepjes studenten samen over de campus moesten wandelen. Dezelfde maat houden of ieder hun eigen ritme. Je raad het al. De groepjes die met elkaar dezelfde maat moesten houden voelden zich na afloop meer verbonden met elkaar.

 

Weet je nog die cup song van een aantal jaren geleden. Met z’n allen op een muziekje een bepaald ritme volgen. Ik heb het in verschillende klassen gezien. Echt het bezorgde mij kippenvel. Toen voelde ik intuïtief wat het deed, maar nu weet ik dat het muscular bonding is: je bundelt je spieractiviteit door samen maat te houden, stemt je lichaamsbeweging op elkaar af en voelt je één. Zelfs samen met je vingers de maat tikken maakt al dat je elkaar aardiger vindt, bleek uit een studie van Harvard University. Gaaf toch?

 

Het kan ook online

Eigenlijk weten we natuurlijk al lang dat muziek, ritmes volgen verbindend werkt, maar dat het een serieus onderwerp van onderzoek is geweest dat wist ik nog niet. Ik zou zeggen doe er je voordeel mee: commando pinkelen, ritmes klappen met elkaar, ritmes tikken; het kan allemaal ook online.

Na de eerste lock-down heb ik leerkrachten gesproken die elke dag contact hadden met de hele groep en ook veel groepsvormingsactiviteiten, challenges, energizers deden, maar ook in gesprek met elkaar gingen. Het effect daarvan was dat de groep na de lock-down heel blij was om elkaar te zien en juist meer naar elkaar waren toegegroeid.

 

Ook online aandacht voor groepsvorming

Ik heb ook leerkrachten gesproken die vooral instructiemomenten hadden met de klas en weinig aandacht besteedden aan groepsvorming. Deze groepen hadden het na de lock-down een stuk lastiger om elkaar weer te vinden. En zeker in groepen waar er onderling andere contacten waren en sommige kinderen het gevoel hadden dat ze hun vriendje ‘kwijt’ waren.

Hoe houd jij contact en verbinding met de groep, hoe stimuleer jij het onderlinge contact en verbinding. Hoe kun je deze periode bijvoorbeeld gebruiken om kinderen in groepjes te laten werken en dan niet de bekende vriendjes en vriendinnetjes maar dat je juist kinderen met elkaar laat samenwerken die elkaar misschien niet zo goed kennen.

Mocht je zoeken naar inspiratie: Tijdens de lock-down periode plaats ik bijna elke dag een werkvorm op Facebook. Leuk om te doen en door het met elkaar te delen ook weer verbindend. https://www.facebook.com/Groepsvorming

Veel plezier!

En mocht je leuke ideeën, voorbeelden hebben, wil je ze dan hieronder plaatsen in het commentaarveld? Alvast veel dank, dan verspreid ik ze weer.

Met een verschillige groet,

Jelly.