Gisteravond zat ik met onze jongste herinneringen op te halen over Moederdag knutsels. Ik vond het altijd heerlijk, die zelfgemaakte frutsels en knutsels, de tegeltjes, een ketting, de gedichtjes, dat je de allerliefste mama bent. Het gestommel op de trap, het zelfgemaakte ontbijtje, soms uitgeperste sinaasappelsap, waar mijn moeder dan altijd ophaalt hoe bij het beneden komen het sinaasappelsap langs het keukenkastje naar beneden droop. Het maakt mij nooit wat uit hoe het eruit zag, ik was altijd tot tranen toe geraakt.
Pindarotsjes
Zo herinner ik me een knutsel waar iets in had moeten zitten, maar waar niks in zat. Het was een beetje een vaag verhaal. Ze vertelde me dat ze pindarotsjes hadden gemaakt op school tijdens koken. Superleuk natuurlijk om zelfgemaakt lekkers te kunnen geven. Er gingen zes pindarotsjes in een zelfgemaakt doosje. Je kent ze wel de 16 hokjes vouwen en dan inknippen ☺. Afijn pindarotsjes gemaakt, alles netjes in het zelfgemaakte doosje. Alleen, tussen de pindarotsjes maken en Moederdag zaten nog wel wat dagen… Dus had ze er eerst eentje opgegeten omdat ze bang was dat de chocola zou smelten 😂 en toen nog eentje omdat ze zo ontzettend lekker waren en vier toch ook nog steeds veel pindarotsjes waren. Je voelt hem al aankomen, geen pindarotsje heeft het overleefd.
Marshmallow test
Gezakt voor de Marshmallow test 😂😂. Ze kon de verleiding niet weerstaan. Tegen de tijd dat het bakje met pindarotsjes thuis arriveerde was het bakje al leeg. Dus met Moederdag kreeg ik een papierenbakje waar nog wat chocolade vlekken inzaten. Geweldig.
Ik heb niks met het commerciële gedoe wat Moederdag is geworden. Maar de zelfgemaakte frutsels en knutsels, de verhaaltjes en gedichtjes, ik vind ze goud waard en geniet er met terugwerkende kracht nog steeds van.
Horror knutsels
Mijmerend over Moederdag en ook Vaderdag doet de man des huizes een bekentenis. Als jonge vader herinnert hij zich hoe hij zijn dochter ophaalde, die dan vol trots haar Moederdag knutsel liet zien, waarvan hij eigenlijk vond dat het knutsel aan enig niveau ontbrak. Dat hij het liefst had willen zeggen: “Dit lijkt toch helemaal nergens op” maar dit inslikte om vervolgens haar de hemel in te prijzen. “Een paar vegen verf ergens op en dan moest je het nog laten staan ook.” We kunnen er nu smakelijk om lachen.
Maar het omgekeerde schiet zijn doel natuurlijk ook voorbij: dat juffen en meesters ineens heel druk zijn met het maken van Moederdag (en Vaderdag) cadeaus zodat het nog enig niveau heeft. Ja ik weet dat er genoeg juffen zijn (van meesters weet ik het eigenlijk niet) die hier druk mee zijn om precies de hierboven genoemde reden. Ik vermoed dat de mensen met een “Wees Perfect” hier wat meer last van hebben.
Gouden momenten 
Dus voor alle mama’s met kleine kinderen geniet met volle teugen van deze gouden momenten. Als je het hebt over mooie rituelen dan is dit er toch wel eentje van. Voor de mama’s die helaas al te vroeg afscheid hebben moeten nemen van hun kind, ga op zoek naar jouw mooiste herinnering. Kop koffie of thee erbij en vertel er over. Ga er in gedachten naar terug en geniet van het warme gevoel dat het je geeft. Ik moet denken aan een van de wijsheden die Bibian Mentel achterliet: ‘verzamel herinneringen in plaats van bezittingen’. “Als iemand op zijn sterfbed ligt en je vraagt wat het mooiste was in zijn leven, dan gaat die echt niet vertellen over die mooie auto die die ooit heeft kunnen kopen. Nee, dan vertelt die over dingen die die heeft meegemaakt met zijn kinderen of zijn familie of zijn gezin.”
Samen lunchen
Nu de meiden ouder zijn en al de deur uit zijn is het zoeken naar een nieuwe vorm. Ik wil aan de ene kant niet het gevoel opleggen dat Moederdag een verplichte dag is om thuis te komen. Hebben mijn ouders ook nooit gedaan en ik vond die vrijheid om te kiezen fijn. Zo ben ik vorige week heerlijk met mijn moeder van 90 een dagje op stap geweest. Naar de IKEA. Kopje koffie, rondje doen, nog een kopje koffie en nog een rondje doen. Daarna lekker samen ergens lunchen. Heerlijk. Ik ga vandaag lekker met de meiden lunchen. Eens kijken welke knutsels ze voor mij in petto hebben dit jaar 😉. Vorig jaar kreeg ik zelfgebreide sokken. Echt prachtig.
Voor alle juffen en meesters: blijf vooral dit soort heerlijke knutsels maken, het is een mooi ritueel en het zorgt voor prachtige waardevolle herinneringen.
Met verschillige groet,
Jelly.