“Jij mag niet meedoen…”
“Jij hoort er niet bij… ”
Of
“Jij mag hier niet komen…”
Buitengesloten worden
Ik heb het van zeer dichtbij meegemaakt, misschien jij ook wel. Als ik zie wat het met mijn dochter gedaan heeft om systematisch buitengesloten te worden in combinatie met een leerkracht die vond dat dat allemaal wel mee viel, dan kan ik nog razend worden. De onzekerheid, de jarenlange pijn, de zoektocht naar wie ben ik eigenlijk en wat is er eigenlijk leuk aan mij. Het is verwoestend. Voor je zelfbeeld, je zelfvertrouwen, je gevoel van eigenwaarde.
“Uitsluiting van groepsdeelname is de grootste straf die er is voor kinderen”,
lees ik in Pestkop Apenkop van Patrick van Veen en Sarah Mutsaers. We willen nu eenmaal onderdeel uitmaken van een groep… Het is niet voor niets dat isolatie een straf is die we toepassen op criminelen….
“Maar Jelly…vind jij dan dat kinderen ALTIJD mee mogen doen?”
Ja. Dat vind ik.
“En wat nou als kinderen gewoon met een klein groepje willen spelen en even niet met die en die…dat moet toch kunnen? Wij volwassenen vinden toch ook niet iedereen aardig? Gaan toch ook niet met iedereen om…?”
Ja daar kan ik dan geen speld tussen krijgen. Behalve dan dat je als collega’s ook niet met iedereen de kroeg in duikt, maar dat we wel met iedereen moeten kunnen samen werken.
Gevoel van afgewezen worden
Buitengesloten worden is…als je ergens graag aan mee wil doen of bij wil horen, en anderen bepalen dat dat niet mag, dat gevoel dat je dan krijgt, dat ellendige gevoel…afgewezen…boos!
Ken jij zelf momenten van buitengesloten worden of je buitengesloten voelen? Kun je je nog herinneren hoe dat voelt?
Wist je dat buitengesloten worden:
- leidt tot eenzelfde ervaring als fysieke pijn,
- het zelfvertrouwen vermindert, en
- het gevoel vermindert een betekenisvol leven te leiden, dat je er toe doet.
Ben jij de warrior voor deze kinderen?
Ik zou willen dat elke leerkracht het als zijn belangrijkste opdracht ziet om dit niet toe te staan in zijn of haar klas. Tuurlijk weet ik wel dat als ik het op de man af vraag dat er geen leerkracht is die zegt dat hij dat OK vindt als kinderen worden buitengesloten. Maar….en daar komt ie…ik zie ook dat leerkrachten vaak niet weten hoe ze er achter komen of kinderen zich buitengesloten voelen. Wil jij de uitdaging aangaan en onderzoeken hoe jij er voor kunt zorgen dat je een klas leert om iedereen in te sluiten?
Een leerkracht stuurt mij onderstaand bericht: We spelen op school met 2 klassen tegelijk buiten. In de andere klas zit een meisje dat moeilijk aansluiting vindt, maar ook spel van anderen verstoort. Het probleem ligt deels bij de groep, deels bij haar. Haar juffen pakken het goed op, maar het kost tijd. Afgelopen week hebben de kinderen uit onze groep unaniem besloten dat dit meisje met onze groep mee mag doen. Want, zeggen ze, we sluiten niemand buiten. En: anders leert ze het nooit. Ik kreeg gewoon tranen in mijn ogen toen ze dit aan mij vertelden. Het meisje zelf liep te stralen over het plein en voelde zich er echt bij horen. En onze groep was weer een turfstreepje rijker! Ons record tot nu toe is 35 respectvolle acties op een dag. Variërend van een stapje voor een ander opzij doen, een dank je wel, zelfstandig een ruzie oplossen tot mee laten spelen in de pauze.
Daar krijg je toch kippenvel van? Daar wil je toch dat je kinderen bij in de klas zitten? Volgens mij heb ik deze vraag al eens eerder gesteld. Zou jij jouw kinderen bij jouw op school willen hebben of nog een stap verder in jouw klas?
Helden
Dit zijn mijn helden. Leerkrachten die het verschil maken voor hun groep. Leerkrachten die er werk van maken dat alle kinderen in hun groep erbij horen. Die weten wat ze moeten doen om negativiteit in een groep op te pakken en om te turnen. Ik ben supertrots op deze leerkrachten.
Vind mij emotioneel, een softie…maar dit is waarom ik doe wat ik doe…dit is waar ik in geloof…dit is wat ik bedoel als ik schrijf:
Zorg dat je het verschil maakt
Voor sommige kinderen kun jij als leerkracht echt het verschil maken, life changing zijn. Ik hou er van. Deze periode, van herfst naar kerst, is de periode van de onderlinge verhoudingen. Hoe hoor ik erbij? De basis is als het goed is gelegd en nu is het tijd om op een dieper level te kijken naar je groep. Hoe zijn de onderlinge verhoudingen in jouw groep?
En mocht je denken…hmmmm daar heb ik eigenlijk niet echt een goed antwoord op, maar ik wil wel graag die leerkracht zijn die het verschil maakt voor kinderen, dan heb ik een een super gave online training voor je klaar staan. Vers van de pers.
Nieuwsgierig?